Bank Spółdzielczy w Głogowie Małopolskim rozpoczął działalność 5 lutego 1885 r. pod nazwą „Powiatowe Towarzystwo Zaliczkowe – Stowarzyszenie zarejestrowane z ograniczoną poręką”. Towarzystwo należało do Związku Stowarzyszeń Zarobkowych i Gospodarczych we Lwowie. Organizatorem i założycielem oraz pierwszym dyrektorem był Rudolf Menerka.
Towarzystwo bardzo szybko zdobyło zaufanie wśród okolicznej ludności, a liczba członków, a tym samym suma udzielonych pożyczek i wielkość gromadzonych oszczędności systematycznie wzrastała. Poza podstawową działalnością kasa zaliczkowa z osiągniętych zysków wspomagała dotacjami różne instytucje społeczne, towarzystwa oświatowe i kulturalne oraz instytucje użyteczności publicznej, tym samym zyskując sobie nowych członków. W 1914 r., w wyniku wybuchu I wojny światowej kierownictwo zawiesiło działalność Towarzystwa na kilka miesięcy. W kolejnych latach liczba członków ulegała zmniejszaniu. Największy kryzys w działalności Towarzystwa Zaliczkowego przypadł na lata 1918 – 1924, czyli okres dewaluacji pieniądza. Reforma walutowa w 1924 r. ponownie ożywiła działalność kasy. W 1943 r. dokonano zmiany nazwy Towarzystwa na „Bank Spółdzielczy w Głogowie” i przyjęto nowy statut.
Wybuch II wojny światowej spowodował zawieszenie działalności Towarzystwa, a jego aktywność ograniczona została do ściągania należności oraz wypłat rolnikom niewielkich kwot za sprzedane spółdzielni „Społem” produkty rolne. Działalność została przywrócona wraz z wyzwoleniem Głogowa. Po wznowieniu działalności, w wyniku przeprowadzonej reformy bankowości w 1948 r., spółdzielnia kredytowa pod nazwą Bank Spółdzielczy została w 1950 r. przekształcona na „Gminną Kasę Spółdzielczą w Głogowie”. Przyjęto nowy statut, zgodnie z którym celem działania kasy było podnoszenie dobrobytu i kultury bezrolnych, małorolnych i średniorolnych chłopów zgodnie z planami rozwoju gospodarczego wsi oraz obrona ich przed lichwą i wyzyskiem kapitalistycznym na wsi. Kolejne zmiany nastąpiły w 1965 r. gdy Walne Zgromadzenie Kasy w oparciu o zarządzenie Ministra Finansów dokonało zmiany nazwy na „Kasa Spółdzielcza w Głogowie”. Według nowo przyjętego statutu spółdzielnia stawiała za cel wspieranie rozwoju gospodarczego wsi przez prowadzenie działalności oszczędnościowo-pożyczkowej, świadczenie usług bankowych, rozszerzanie idei oszczędności i gospodarności oraz prowadzenie działalności społeczno-wychowawczej i kulturalno-oświatowej.
W 1967 r. miała miejsce kolejna zmiana nazwy spółdzielni na „Bank Spółdzielczy w Głogowie Małopolskim”. W latach 1969 – 1974 znacznie wzrosła działalność kredytowa Banku, którego podstawą było wówczas niesienie pomocy kredytowej indywidualnym rolnikom i rzemiosłu, świadczącemu usługi dla ludności. Popularne stało się gromadzenie środków pieniężnych na książeczkach oszczędnościowych. Lata te były szczególnie aktywne w działalności Banku ze względu na stale rosnący popyt na kredyt, wynikający z szybko rozwijającej się produkcji rolnej, rozwoju usług mechanizacji rolnictwa, potrzeby modernizacji i remontowania gospodarstw oraz budowy nowych obiektów produkcyjnych mieszkalnych. Kredyt był w tym czasie istotnym czynnikiem rozwoju produkcji rolnej i wzrostu budownictwa mieszkaniowego, przyczyniając się tym samym do wzrostu gospodarczego i poprawy poziomu życia rolników i mieszkańców gminy. Znaczącą role w realizacji tych zadań przypisuje się członkom organów samorządowych Banku, którzy znali poszczególne środowiska, gospodarstwa rolne oraz samych kredytobiorców.
Zakres i ilość wykonywanych czynności Banku stale rosły, a jego działalność w życiu społeczno-gospodarczym środowiska nabierała coraz większego znaczenia. Z biegiem lat, oraz wraz ze zwiększaniem zakresu działalności, Bank Spółdzielczy w Głogowie Małopolskim coraz bardziej stawał się bankiem gminy, rozszerzając swoją działalność na coraz to nowe obszary.
Od 1975 r. Bank Spółdzielczy w Głogowie Małopolskim funkcjonował w ramach struktury Banku Gospodarki Żywnościowej (BGŻ), a zgodnie z ustawą z 1994 r. zrzeszył się z Rzeszowskim Bankiem Regionalnym S.A. (RBR S.A.), który ze względu na trudności z pozyskaniem kapitałów własnych w ustawowo określonej wysokości 5 mln euro, powstał dopiero w 1997 r., jako ostatni bank zrzeszeniowy. Bank Spółdzielczy w Głogowie Małopolskim był bankiem współtworzącym RBR S.A.
W 1995 r. Bank Spółdzielczy w Głogowie Małopolskim dokonał przejęcia banku spółdzielczego w Starym Dzikowcu. Przez cały ten okres generował zyski i był w dobrej sytuacji finansowej. W dniu 31 grudnia 2000 r. przyłączył również Bank Spółdzielczy w Świlczy, a rok później dwa kolejne banki, w Markowej i w Raniżowie.
Proces łączeniowy pozwolił na osiągniecie wymogu kapitałowego określonego przez ustawodawcę oraz na znaczące przyspieszenie procesów związanych z unowocześnieniem technologii z zakresu systemów informatycznych, łączy teleinformatycznych oraz scentralizowaniem całego systemu informatycznego obejmującego wszystkie placówki bankowe. Uzyskano większe możliwości obsługi dynamicznie rozwijających się na terenie działania małych i średnich przedsiębiorstw oraz objęcie obsługą wszystkich jednostek samorządu terytorialnego, co w znacznym stopniu pozwoliło na generowanie coraz większych dochodów.
Od 22 marca 2002 r. Bank Spółdzielczy w Głogowie Małopolskim jest uczestnikiem Zrzeszenia Banku Polskiej Spółdzielczości S.A. (BPS S.A.).
Obecnie prowadzi działalność w sieci 9 placówek, którą tworzy: centrala banku w Głogowie Małopolskim, cztery oddziały banku, które mieszczą się w Dzikowcu, Markowej, Raniżowie i Świlczy, Filia w Głogowie Młp. oraz trzy punkty kasowe usytuowane w Rzeszowie, Husowie i Bratkowicach.
Bank Spółdzielczy w Głogowie Małopolskim prowadzi działalność na terenie całego województwa podkarpackiego.
W 2010 r. minęło 125 lat od chwili powstania Banku Spółdzielczego w Głogowie Małopolskim. W całej swojej historii Bank w dużym stopniu oddziaływał na rozwój gospodarczy obsługiwanego regionu.
W dniu 31.12.2015r. bank przystąpił do Systemu Ochrony Zrzeszenia BPS. Bank jest również członkiem Związku Rewizyjnego.